Miejscowość jest siedzibą rzymskokatolickiej parafii Parafia św. Stanisława Biskupa Męczennika należącej do dekanatu Radomyśl Wielki. W pobliżu rynku znajduje się także dziewiętnastowieczny neogotycki kościół parafialny z 1885 roku. Tuż przy drodze pomiędzy Różą i Zasowem, pochodzący z okresu I wojny światowej, cmentarz wojskowy oznaczony numerem 242, na którym pochowanych jest 238 poległych żołnierzy w tym: 21 austriackich z 4 Tyrolskiego Cesarskiego Pułku Piechoty i 28 Pułku Piechoty, 92 Niemców z 217 i 218 Pruskiego Rezerwowego Pułku Piechoty oraz 72 Rosjan. Projektantem cmentarza był Niemiec Gustaw Rossmann, architekt z Dusseldorfu. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa tarnowskiego. Integralne części Zasowa noszą nazwy Międzylesie, Parkany i Rynek. W 1857 r. urodził się w Zasowie Teodor Marian Talowski – architekt polski przełomu XIX i XX w.
Zasów słynie w regionie z plantacji drzewek owocowych i krzewów. We wsi funkcjonuje szereg szkółek. Powstała nawet grupa producencka.
Historia szkółkarstwa w Zasowie
W roku 1879, wieś Zasów przeszła w ręce Witolda Łubieńskiego, powstańca z 1863 roku. To on założył w Zasowie słynną w całej okolicy pierwszą szkółkę drzew owocowych, dając w ten sposób zatrudnienie chłopom. Stał się również promotorem tej działalności wśród sąsiadów. Dostarczając materiału i służąc pomocą, rozpowszechnił uprawę wśród miejscowej ludności. I tak uprawa drzew stała się podstawowym źródłem wzrostu zamożności mieszkańców Zasowa.
Po nim gospodarstwo objął jego jedyny syn Tadeusz Łubieński. Razem z ojcem przekształcili szkółkę w nowoczesne zakłady ogrodnicze. Z inicjatywy Tadeusza Łubieńskiego powstał na tym terenie Związek Zawodowy Rolników oraz Spółdzielnia Rolniczo-Handlowa. Tadeusz Łubieński z żoną Marią z Popielów miał pięciu synów i dwie córki. Wszyscy synowie byli zaangażowani w walkę o niepodległość Polski.
Kolejnym potomkiem Łubieńskich był syn Tadeusza – Alfred Łubieński. Urodził on się 26 lipca 1902 roku. Ukończył gimnazjum i Wydział Rolny na UJ w Krakowie. Po studiach ożenił się w Krakowie z panną Celiną Raczyńską. Urodziła się im jedyna córka – Teresa. Prowadził na terenie Zasowa hodowlę róż i skomponował piękny park wokół swej rezydencji.
Dzięki praktykom zagranicznym Alfreda (w Wersalu uczył się uprawy róż i zakładania parków), uprawa róż została doprowadzona do poziomu w niczym nie ustępującego podobnym w Europie Zachodniej.